5.23.2019

Gidemeyen İnsanın Şiiri - Celil CAVANŞİRden 2 ŞİİR


Çekip nereye gidesin
Gitmeye yer de yok ki
Veda etmeye insan
Sıkmaya el de yok ki

Artık yazmak imkânsız, bu denli  yalnızlığı

Biraz can sıkıntısı
Biraz amansız telaş
Yüreğim boş, elim boş
Hep ağlarım, susarım
Kapının zili çalar, pencereye koşarım…


Artık özlenmiyor da, insan gibi özlemek…

Yazın tam ortasında buz keserek üşürüm
Sıkar mengenesinde beni soğuk duvarlar
Bu kapının ötesi güneşlidir, sıcaktır
Uzaklarda bir yerde öleyazan ümit var

Ne büyük faciadır erkek ümitsizliği

Sen sonuncu ümitsin
Yabancılar içinde
Birce defa gitme de, beraber yaşlanalım
Birce defa dilinden güzel seslensin adım
Güzel anımsıyorum sonuncu gidişimi
Ceketimi götürdüm, gittim ve hiç dönmedim

Bak gitsem bu sokaklar sıkar seni emin ol


***
mesela sen çekip gitsen
özlemeyeceğim
şiir yazacağım gidişine dair
biraz kafayı çekeceğim,
ağlayacağım…
en fazla bir ay olacağım mükedder
günde iki üç paket sigara
bir de hüzünlü şarkılar…
yeter…

ha bir de kokun gelecek burnuma
içimde bir şeyler kırılacak...
sen gideceksin
ellerim özleyecek…
dudaklarım özleyecek…
gözlerim özleyecek…
ama yok, sen çekip gitsen
ben özlemeyeceğim…
mutlaka birilerini bulup
ona seni anlatacağım…
sonra da bir gün
unutacağım…

Çeviren: Mehdi GENCELİ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder