Uşaqlara nəyi öyrədək?

Övladlarımızın taleyi necə olacaq? Bu demək olar ki, bizdən asılıdır. Şübhəsiz ki, bu gün övladlarımızın bizdən görüb-götürdükləri cəmiyyətin gələcək taleyini müəyyənləşdirəcək. Bu gün böyütdüyümüz uşaqlar bu ölkənin taleyini müəyyənləşdirəcək.

Biz “müharibə uşaqlarıydıq”.  Əfqanıstan, Qarabağ müharibəsində öldürülənlərin, şikəst qayıdanların, meydanlarda "Azadlıq" bağırmaqdan səsi batanların övladlarıydıq. Biz elektrikin, peyk antenalarının olmadığı dövrdə “Azadlıq” radiosundan Mirzə Xəzər dinləyən qayğılı bir nəsildik. Biz gözümüzü açanda evlərimizdə kitabxanalar, qalaq-qalaq jurnallar görmüşdük. Biz kasıblığa, yoxsulluğa gülə-gülə qane olur, valideyinlərimizdən düz, alnıaçıq yaşamağı öyrənirdik. Bizim uşaqlığımızın ən populyar ideologiyası millətçilik, vətənpərvərlikdi, uzaqbaşı dinə meyillənib namaz qılardıq. Bizim ovqatımız, ruhumuz tamam başqa, həyatdan gözlədiklərimiz fərqliydi. Əksəriyyətimiz travmalarla böyüdük…

Bu mahnı dilimizdən düşmədi :

Arada qəribə bir nəsil meydana gəldi;  "Müstəqillik illərinin uşaqları". Onlar demək olar ki, müharibədən, işğaldan, Azadlıq və müstəqillik savaşından xəbərsiz böyüdülər. Onlar əllərinə aldıqları ilk kitabda "ümummilli lider"i , baxdıqları televiziyalarda "düşmən dəyirmanına su tökən müxalifəti" tanıdılar. Onların böyük əksəriyyəti azadlıqdan bixəbər böyüdü, o şirin və dadlı neməti dada bilmədi. O uşaqların valideyinləri “oblavadan” qaçıb gizlənən, Rusiyanın bazarlarında araba dartanlar ya da atəşkəs dövründə 4-5 il hərbi xidmət keçib psixalogiyası zədələnlər, ailə dəyərləri darmadağın olanlardı. O uşaqların əksəriyyəti yanlış ideologiyalarla zəhərləndi, aldadıldı, zombiləşdirildi, dəyərlərərdən xəbərsiz yaşadı, postmüharibə dövrünün qurbanına çevrildi. Onlar atalarının Rusiyadan göndərdiyi pulları repititorlara, bahalı telefonlara verib, universiteti rüşvətlə, sürünə-sürünə bitirib, indi həyatın dadını çıxaranlardır. (İstisnalar da var…)

Onlardan sonrakı dövr daha şanslıdır – “neft bumu” dövrünün uşaqları. Bu nəsil olduqca maraqlı, fərqli, biri digərinə qətiyyən bənzəməyən nəsildir.

Serial, peyk antenaları, sosial şəbəkələr dövrünün yetirmələri…

Biz görüb götürdüklərimizlə ayaqda qalmağı bacarırıq, səbrlə, səbatla davam edirik. Bezsək də, şikayətlənsək də sabaha inamımız var.  Görəsən övladlarımız da bunu bacaracaqmı? Dadmadıqları azadlıq üçün mübarizə aparmaq onlara maraqlı görünəcəkmi?


 Məncə övladlarımıza  əsasən qürur, ləyaqət və azadlıq kimi dəyərləri öyrətməliyik!